محصولات تراریخته در ایران تولید نمی‌شود

به گزارش خبرنگار مهر، اسکندر زند مشاور عالی وزیر جهاد کشاورزی و مرجع ملی کنوانسیون تنوع زیستی امروز در نشستی خبری در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا این کنوانسیون استفاده از محصولات تراریخته را تأیید می‌کند یا خیر؟ اظهار داشت: کنوانسیون تنوع زیستی پروتکلی تحت عنوان کارتانیا دارد که مخاطرات محصولات تراریخته بر محیط زیست را کنترل می‌کند و جمهوری اسلامی ایران هم عضو این پروتکل است و از سال ۹۴ کارگروه‌هایی در وزارت جهاد کشاورزی تشکیل شده و تمام محصولات تراریخته که وارد کشور می‌شود باید حداقل در سه کشور استفاده شده باشند و هیچ خطری برای محیط زیست و سلامت نداشته باشند؛ اکنون هم تمام محصولات تراریخته که وارد کشور می‌شود تحت کنترل است و تمام کشورها بر اساس این پروتکل محصولاتی که وارد و یا تولید می‌کنند را باید گزارش دهند.

مشاور عالی وزیر جهاد کشاورزی ادامه داد: تولید محصولات تراریخته در ایران وجود ندارد. کنوانسیون ایران در سال ۱۳۷۵ با تصویب مجلس به عضویت کنوانسیون تنوع زیستی در آمده است. این کنوانسیون تمام مخاطرات زیست محیطی را بررسی می‌کند.

وی یادآور شد: وجود گونه‌های مهاجم آسیب جدی به تنوع زیست محیطی می‌زند و بر اساس آمارهای جهانی ۵ درصد به هم ریختگی زیست محیطی ناشی از گونه‌های مهاجم است با این وجود ماهی مهاجم تیلاپیا در کشور در سه استان پرورش داده می‌شود.

رئیس مرجع ایمنی زیستی کشور در ادامه با بیان اینکه در هر کشوری بهترین سرمایه، ژن است، گفت: تمام کشورها به دنبال ایجاد تنوع ژنتیکی هستند.

زند تصریح کرد: بر اساس اعلام مجمع جهانی اقتصاد در سال ۲۰۲۱ از بین رفتن تنوع زیستی بزرگ‌ترین مخاطره برای محیط زیست شناخته شده است.

مشاور وزیر جهاد کشاورزی با بیان اینکه از ۱۱ اکوسیستم جهان ۹ اکوسیستم در ایران وجود دارد، اضافه کرد: متأسفانه در سال‌های گذشته از بین رفتن اکوسیستم و گونه‌های زیستی شدت بیشتری پیدا کرده به طوری که از سال ۱۳۲۰ تا کنون مساحت جنگل‌ها تقریباً به نصف رسیده است.

زند با اشاره به اینکه طبق برآوردها در سال ۱۳۲۱ سطح جنگل‌های کشور ۱۹.۵ میلیون هکتار بوده است، گفت: متأسفانه اکنون مساحت این جنگل‌ها به شدت کم شده است.

این مقام مسئول با بیان اینکه ذخایر گونه‌ای کشور بسیار ارزشمند هستند، تاکید کرد: از ۸ هزار گونه جهانی؛ ۲۲۰۰ گونه بومی ایران است ضمن اینکه بسیاری از کشورها ذخایر ژنی بسیار ضعیف‌تری نسبت به سایر کشورها دارند و در تلاش هستند تا به هر نحوی این ذخایر خود را تقویت کنند.

به گفته زند یکی از بندهای کنوانسیون تنوع زیستی این بوده که کشورهای عضو یکدیگر را از نظر ذخایر ژنتیکی تقویت کنند.